Co to jest psychoterapia?
Psychoterapia może się okazać niezwykłą podróżą do samego siebie. Jednak jej zdefiniowanie nie jest jednoznaczne i oczywiste, bo jest ona na tyle zróżnicowaną dziedziną wiedzy i praktyki, że powstało wiele opisujących ją określeń.
Czym jest psychoterapia?
Gdybym miała odpowiedzieć na to pytanie w dwóch słowach, to określiłabym ją jako leczenie rozmową. Jest to jednak zupełnie inna rozmowa, niż towarzyska. To taka rozmowa, której celem jest głębsze zrozumienie samego siebie, swoich zachowań, myśli, emocji, potrzeb i motywów. Psychoterapia jest metodą służącą zarówno leczeniu, jak i rozwojowi osobistemu. Bowiem to, co stanowi o naszych trudnościach to nie tylko problemy, ale również niewykorzystane szanse i możliwości potencjalnego rozwoju. Dzięki dobrej rozmowie terapeutycznej będziemy się czuć zauważeni i uważnie wysłuchani, bez przerywania wypowiedzi, oceniania i dostawania „dobrych” rad.
Moje przemyślenia na temat psychoterapii
Istnieje wiele definicji psychoterapii. Ja lubię o niej myśleć przede wszystkim jako o możliwości spotkania z samym sobą, w którym to spotkaniu towarzyszy nam i wspiera psychoterapeuta. Dzięki przywilejowi towarzyszenia pacjentom w różnych procesach terapeutycznych wybrzmiewa mi w głowie myśl, że niezależnie od doświadczanych przez nas trudności, na psychoterapię przychodzimy po to, żeby odnaleźć siebie, a więc wyzbyć się rzeczy, które zostały nam narzucone przez innych, społeczeństwo, kulturę, czy samych siebie. Odnaleźć to, co jest naprawdę nasze i czego sami najbardziej chcemy, żeby móc sobie odpowiadać na pytania: Co jest najważniejsze DLA MNIE?
Na czym polega psychoterapia?
Psychoterapia polega na osobistej rozmowie z psychoterapeutą i służy lepszemu zrozumieniu oraz poznaniu siebie, swoich potrzeb, obaw, lęków i oczekiwań. Dzięki takim rozmowom pacjent może spojrzeć na swoje trudności z innej, szerszej perspektywy i w ten sposób odnaleźć niedostrzegane do tej pory sposoby poradzenia sobie z problemami. Psychoterapia jest procesem, w którym wspólnie z terapeutą można przyjrzeć się bliżej własnym problemom i rozpoznać swój wpływ na pojawiające się przeciwności. Jest uznawana za skuteczną metodą leczenia i zazwyczaj znacząco przyczynia się do wzrostu satysfakcji z życia.
Jak wyglądają spotkania z terapeutą?
Psychoterapia składa się zazwyczaj z 50-minutowych spotkań w formie rozmowy (nazywanych sesjami terapeutycznymi), na które może się umówić każdy, kto odczuwa trudności życiowe lub potrzebuje wsparcia w rozwoju swojego potencjału. Jest rodzajem systematycznych spotkań indywidualnych (zazwyczaj raz w tygodniu), opartych na dialogu, relacji, zaufaniu i szczerości, które są formą głębokiej pracy nad sobą. Zazwyczaj na pierwszych kilku spotkaniach (które są konsultacjami przed rozpoczęciem psychoterapii) ustala się zasady współpracy pomiędzy pacjentem a terapeutą, określa się co jest problemem i jaki kierunek pracy będzie pomocny.
O czym mówić na terapii? Co mam robić?
Ideą psychoterapii jest zatrzymanie się i przyjrzenie samemu sobie oraz własnemu życiu. Praca terapeutyczna opiera się na szczerej rozmowie. Nie ma „typowej” sesji terapeutycznej, konkretnych pytań czy listy poruszanych tematów. Zazwyczaj to pacjent decyduje, o czym chce rozmawiać w danym momencie i jakie problemy poruszać na sesjach. Będę o tym pisała dużo więcej w kolejnych postach z tego cyklu. W wielu podejściach terapeutycznych wykorzystuje się zasadę „tu i teraz” (ang. here-and-now), która zakłada, że pacjent w terapii odtwarza zachowania i sposoby funkcjonowania będące źródłem jego problemów w życiu codziennym. Dlatego też potrzeba odpowiednio długiego czasu w terapii, żeby najpierw te zachowania dostrzec, a następnie pracować nad przyczynami ich występowania.
W myśl słów Irvina Yaloma, psychoterapeuty i autora wspaniałych książek:
Podstawowe założenie terapii brzmi: godzinna sesja to swoisty mikrokosmos – to, co się dzieje między tobą a twoim pacjentem, jest wiernym odzwierciedleniem czegoś, co dzieje się między pacjentem a jakąś osobą w jego życiu.
„Stając się sobą”
Czym psychoterapia NIE jest?
- Relacją, w którym psychoterapeuta powie Ci, co masz zrobić,
- Procesem, w którym ktoś weźmie odpowiedzialność za decyzje i zmiany w Twoim życiu,
- Czasem, w którym będziesz miał okazję pogadać z terapeutą jak z kolegą czy koleżanką,
- Miejscem, w którym terapeuta będzie Cię pocieszał i mówił, że wszystko będzie dobrze,
- Rozmową, podczas której terapeuta będzie Cię oceniał i krytykował,
- Przestrzenią, w której terapeuta czyta w Twoich myślach,
- Przyjaźnią za pieniądze.
Co daje psychoterapia?
Psychoterapia jest procesem, który wpływa na wiele aspektów życia i którego oddziaływanie odczuwa się długimi latami po jej zakończeniu. Umożliwia przeżycie osobistej zmiany z nadzieją na przeniesienie nabytych umiejętności do swojego codziennego życia. Jest przestrzenią, w której możemy zyskać większą świadomość siebie. Zacytuję w tym miejscu Czesława Czabałę, profesora psychologii, który w książce „Czynniki leczące w psychoterapii” pisze o psychoterapii tak:
W wyniku psychoterapii pacjent nie staje się lepszym człowiekiem, nie staje się doskonalszy ani szlachetniejszy w swoich potrzebach i pragnieniach, nie otrzymuje nowej osobowości, nie nabywa umiejętności zabezpieczających go przed kłopotami życiowymi. W wyniku psychoterapii pacjent staje się bardziej świadomym tego, jaki jest i tego, co przeżywa. Staje się bardziej świadomym własnych pragnień i własnych zobowiązań, własnych możliwości i ograniczeń. Staje się bardziej świadomy tego, jaki jest świat, w którym żyje, jacy są ludzie, ci najbliżsi i ci, z którymi musi współdziałać w realizacji swoich celów.
Z pewnością nie wyczerpałam w tym poście tak szerokiego tematu, jakim jest rozumienie, znaczenie i zadania psychoterapii. Dla każdego z nas psychoterapia będzie czym innym, w zależności od naszych potrzeb, oczekiwań, trudności i celów. W kolejnych postach na blogu z cyklu „Prosto o psychoterapii” będę się starała przybliżyć meandry tego, co może nas spotkać podczas jej trwania na różnych etapach.
3 komentarze